Politiek en religie taboe voor Belgische kappers

Het gaat slecht met de kappersbranche. Zo slecht zelfs dat de grootste Belgische kappersketen Olivier Dachkin zijn personeel heeft verboden om met klanten over politiek en geloof te praten. Daar komt alleen maar narigheid van. En omzetverlies. Dat kunnen de kappers in deze zware tijden niet gebruiken.

Er hangen geen nog net geen verbodsbordjes in de ruim zestig salons van Olivier Dachkin, maar de richtlijnen voor het personeel zijn duidelijk. Als een klant er eens lekker voor gaat zitten om over de recente stakingen of Allah te babbelen, dan verwacht het bedrijf dat de kappers het gesprek snel op een ander onderwerp brengen, zoals, ja echt, het weer. Of de nieuwe borsten van Sylvie Meis. Zolang controversiële onderwerpen maar vermeden worden is het goed. Een klant gaat per slot van rekening naar de kapper om te relaxen en te ontspannen. Ook de kapper is inmiddels een totaalbeleving voor haar én geest.

Hoeveel klanten er vanwege een uit de hand gelopen discussie in de kappersstoel precies zijn weggelopen is onduidelijk. Wij vermoeden dat de hele maatregel is opgehangen aan één enkel incident, waarbij de kapper wellicht iets meer heeft gezegd dan noodzakelijk. De Nederlandse kappersbranche is geenszins van plan deze drastische maatregel van onze zuiderburen over te nemen. In principe is in ons land alles wat in het menselijk leven speelt bespreekbaar. Seks, politiek, de was. Alles! Wij leven in een vrij land, waar zowel kappers als klanten vrijuit mogen spreken. En zo is het.

Zelf vinden wij het erg vervelend als een kapper tegen ons praat tijdens het knippen. En zeker over onderwerpen die niet ter zake doen in een kapsalon. Dus hooguit vragen als “hoe had u het gehad willen hebben?” en “nekhaar even uitscheren?” of als het echt niet ander kan “een likje gel in het haar?”. Dat is persoonlijk genoeg wat ons betreft. Verder gewoon bek dicht en knippen. Want daarvoor komen wij nu juist bij de kapper.