Volgens minister Schippers en de zorgverzekeraars mag het best een onsje minder met de vergoedingen die huisartsen krijgen voor kleine ingrepen, zoals het geven van injecties bij gewrichtsaandoeningen en het plaatsen van spiraaltjes bij vrouwen. Kregen de huisartsen voorheen nog vijfenvijftig euro per spiraaltje, vanaf 1 januari mogen zij nog maar achttien euro declareren.
Een lachertje volgens de Landelijke Huisartsen Vereniging. En een beetje de omgekeerde wereld. Jarenlang heeft de overheid huisartsen aangemoedigd om dit soort zorg toch maar vooral uit handen van de veel duurdere gynaecologen in het ziekenhuis te nemen. Die vragen vijfhonderd euro voor deze relatief simpele ingreep. Vijfhonderd euro voor nog geen half uur werk lijkt ons ook wel wat aan de hoge kant en niet helemaal in verhouding tot de schamele achttien euro die de huisartsen krijgen. De handeling die moet worden verricht is toch precies hetzelfde?
Ter compensatie ontvangen alle huisartsen vier eurocent per ingeschreven patiënt per kwartaal. Dus ook de artsen die nog nooit van hun leven een spiraaltje hebben geplaatst. Een bijzondere manier van belonen. Wij zouden ook wel een vergoeding willen krijgen voor niet verrichte werkzaamheden. Dat is makkelijk verdiend.
Veel huisartsen voelen zich uitgeknepen door de zorgverzekeraars, die hen steeds vaker wurgcontracten voorleggen. Contracten die huisartsen wel moeten tekenen, omdat allerlei verrichtingen en zorg alleen maar via een dergelijk contract betaald worden. Niet tekenen betekent een omzetverlies van tientallen procenten.
U begrijpt natuurlijk al waar deze besparing uiteindelijk op uitdraait. Inderdaad, hogere zorgkosten. Omdat een beetje huisarts wel goed, maar niet gek is. Die stuurt een vrouw die een spiraaltje wil voortaan rechtstreeks door naar het ziekenhuis. Dus in plaats van vijfenvijftig euro kost deze ingreep de maatschappij voortaan vierhonderdvijfenveertig euro meer. Snapt u het nog? Wij allang niet meer.