In eerste instantie lees ik het met verbazing: er is een knuffelwinkel is geopend in Portland in de Verenigde Staten. Voor een dollar per minuut kun je daar affectie krijgen. In een aparte kamer wordt er met een knuffelpartner geknuffeld voor minimaal 15 minuten en maximaal 5 uur. Ik laat het nieuws even op mij inwerken en realiseer mij dan dat ik helemaal niet verbaasd ben. Eerder in shock. Het is gewoon even wennen; het idee van marketing en commercialiteit rond een knuffel. Het vergelijk met prostitutie is ongegrond, maar betalen voor seks vind ik ook nog altijd een vreemd concept. Terwijl markttechnisch het niet apart is: er is vraag en dus is er aanbod. Zo ook in deze. De een besteedt tijd, ruimte en energie aan jou en jij betaalt daarvoor, als ruil.
En hoewel ik besef dat liefde niet te koop is, begrijp ik ook de behoefte aan aanraking en wat dit met je kan doen en ook vooral wat het gevolg van gebrek eraan is.
Uit onderzoek is gebleken dat baby’s die niet liefdevol worden aangeraakt, sterven. Bij volwassenen gebeurt dit niet, maar voelt het vaak wel zo. Als we als baby niet voldoende aanraking hebben gekregen, blijken we later sociaal en emotioneel achter te lopen. Zo hebben we weinig vertrouwen in onszelf en anderen. Aanraking raakt zoveel meer aan dan alleen de huid.
De prikkeling van de huid wordt via de zenuwen doorgegeven aan de kleine hersenen, en dat is ons emotionele centrum. Het knuffelen met iemand maakt allerlei stofjes aan in de hersenen, zoals serotonine en oxytocine en daar word je blij van. Daarnaast verminderd het de aanmaak van stress hormonen zoals cortisol, testosteron en adrenaline. Dit zijn stoffen die agressie, prikkelbaarheid en onrust kunnen veroorzaken.
In Amerika is de ‘huidhonger’ groter dan bij ons. Aaifeestjes waar urenlang uitgebreid wordt gestreeld, geknuffeld en gekroeld, zonder seksuele aanraking. De deelnemers dragen dan een pyjama. Daarom wordt dit ook wel de ‘flanellen revolutie’, genoemd. Deze hype is al overgewaaid naar Groot-Brittannië, Frankrijk, Duitsland en ook Nederland doet sinds een paar jaar mee. Voor wie wat schroom heeft naar zo’n party te gaan, is biodanza een optie, of anders haptonomie of massage.
Ik heb zelf jaren deelgenomen aan spirituele seminairs waar veel geknuffeld werd en werk in mijn praktijk veel met aanraking. Ook deed ik een aantal keer mee aan Free hugs evenementen. Ik ken en ervaar het belang van aanraking en knuffelen. Ik heb veel voorbeelden waar ik zomaar iemand knuffelde of aanraakte. Dit is een van die mooie ervaringen: ooit liep ik op straat en zag daar een onbekende vrouw huilend lopen. Ik lachte naar haar. Ze stond stil en vroeg waarom ik lachte. ‘Ik dacht dat je het wel kon gebruiken’, zei ik. Ze lachte door haar tranen heen. Ik vroeg haar of ik haar een knuffel mocht geven. Licht geschrokken zei ze aarzelend ‘ja’. In eerste instantie stond ze er wat verstijfd bij, maar ik voelde hoe haar lichaam onder mijn knuffel zachter werd. Het duurde misschien maar twee minuten. Toen ik haar losliet en aankeek, zei ze: ‘dat was fijn, dankjewel’. Het mooie is dat je voor heel even een klein verschil mag maken in iemands leven. Even iemand zich net iets beter kunt laten voelen. Naast een winkel, praktijk waar mensen fysieke affectie kunnen boeken, zou ik dus iedereen willen oproepen je naasten wat vaker aan te raken.
Sabine mooijweer, wat een verademing deze collumm. Even geen politiek, kopschoppers of buitenlanders die problemen geven. Dankjewel, dit maakt de maandag een stuk beter om de week mee te beginnen.