Wat zijn ze moedig, die drie dissidenten van de PvdA. Vind ik ook. Je zal maar dagenlang het woedende gebulder van Diederik Samsom en het hysterische heksengekrijs van Edith Schippers door je telefoonhoorn krijgen. Respect hoor.
Maar toch heb ik vragen bij de opstelling van Adri Duivesteijn. Een van de drie pootstijfhouders. Blijkbaar is de beste man ernstig ziek, heeft hij de kwetsbaarheid van zijn zieke ervaren en heeft hij daarom zijn kont tegen de zorgkribbe gegooid. Natuurlijk vind ik het moedig dat Adri tegen de zorgwet van Schippers heeft gestemd. Alleen doemt bij mij dan de vraag op of Adri dat ook had gedaan als hij nog in blakende gezondheid was geweest? Adri… je bent toch volksvertegenwoordiger, geen Adri-vertegenwoordiger? Waarom trek je je het lot van honderdduizenden kankerpatiënten en andere chronisch zieken pas aan als je zelf de diagnose hebt gekregen en de kwetsbaarheid en breekbaarheid van de patiënt aan den lijve ondervindt?
Feit blijft dat je als kanker- of pakweg MS patiënt stevig de zak bent als deze zorgwet er inderdaad doorheen komt, via de lachwekkende antidemocratische weg van een algemene maatregel van bestuur. Iets dat doorgaans uit de kast wordt getrokken als er met spoed een nieuw stoplicht op het hoofdkruispunt in Kalkputterveen moet worden geplaatst. Wisselen naar een restitutieverzekeraar zal voor chronisch zieken nog moeilijk gaan, want die stap sneuvelt op de broodnodige aanvullende verzekeringen die je als chronisch patiënt nu eenmaal nodig hebt. En dat betekent dus dat, als je natura- of budget verzekerd bent, je natura- of budget verzekerd blijft.
De betrokken mensenmensen van VGZ, Achmea, CZ en Menzis gaan dus, als de zorgwet er doorheen is, voor jou bepalen door welke specialist je behandeld wordt en waar. Niet fijn, in de wetenschap dat deze verzekeringsfabrieken, met de steun van het kabinet nu extra hard gaan werken aan een ijzeren grip op de duur van de behandeling en de kosten van je medicijnen. Kortom, de lengte van het leven dat je nog rest. Ik begrijp de tegenstem van Adri wel. Maar toch had ik hem liever in betere doen voor deze nobele zaak zien vechten.
Beterschap Adri.
Eigen slechte ervaring met medici en zorgverzekeraars betekent nog niet dat Adri eigenbelang hier laat prevaleren. We willen toch graag dat volksvertegenwoordigers midden in maatschappij en leven staan!
Iets zegt me dat die ‘betrokken mensenmensen’ een aantal politici stevig bij de lurven heeft. Een normaal mens haalt z’n schouders op als een wet wordt afgeschoten. Maar nee, het moet en het zal doorgevoerd worden.
Die merkwaardige geestdrift doet me denken aan de EU referenda. Ook daar, normaal gesproken haal je je schouders op als iets verworpen wordt door een meerderheid. Maar nee. Ook dit moest en zou erdoor gejast worden.
Ondanks het feit dat we langzaam afstevenen op een a-democratische samenleving waar het grote geld bepaalt wat er gebeurt gun ik het ze. Als je zo’n wet er niet door kunt jassen, waar moet je dan naartoe voor een schnabbelbaantje als het pluche te saai wordt? Ze zien je al aankomen, die grote hereboeren.
Daarom ook het wanbeleid, zo wel hier als in Europa.
Ze hebben zelf nergens last van en hebben het voor zich zelf zeer goed geregeld.
Zo hebben ze ook uitstekende pensioen voorzieningen die alleen maar beter worden als er iets aan veranderd en u gellofd in het sprookje van de het pensioen van de groep die nog niet eens aan het betalen is voor hun pensioen!