Tofik Dibi haat witte Nederlanders

Geachte Tofik Dibi,

Er is geen fijngevoelige manier om dit te doen, dus ik val direct met de deur in huis. We moeten het hebben over uw lange tenen ten opzichte van de samenleving die u uitgekotst heeft: nu blijkt dat de racismekaart hét uitgelezen middel is om die personal branding een boost van jewelste te geven springt u met volle overtuiging op die bandwagon. Helaas voor u: verkeerde bestemming.

Nederland moet u niet meer. U heeft gefaald en u bent daarom boos. Want meer dan een beetje zijig in de camera kijken en roepen dat u de wereld wilde verbeteren maar dat u de pas werd afgesneden door uw eigen partij, kunt u niet. U bent de strijd aangegaan met uw eigen partijtop en heeft die strijd verloren. Van een blanke. Een blanke vrouw nogalliefst. Ongehoord! 84% tegen 12% is best een mokerslag die hard aankomt. Begrijpen wij ook.

Het zou u sieren als u uw verlies had gedragen als een man maar u kiest ervoor om de wereld te haten. Dat mag u, dat recht heeft u. U mag zelfs al sinds 2012 genieten van wachtgeld dat wij, de voornamelijk wit-geprivilegeerde arbeiders bij elkaar weten te arbeiden. En zonder ook maar 1 dag uit uw nest te hoeven komen mag u betaald en wel uw haat jegens de boze witte samenleving blijven spuien.

En daar wringt nu juist de schoen. U schijnt ons niet alleen geld afhandig te maken omdat u nu eenmaal niets anders schijnt te kunnen dan Tofik Dibi zijn, u meent ons ook een kunstmatig schuldgevoel aan te moeten praten. Iets met ‘white privilege’. In uw stukje op De Correspondent (waarom dit platform u überhaupt een podium biedt is ons een raadsel, derhalve linken wij niet eens naar die schitterende open brief) heeft u het over de zwarte piet-kwestie. Die was namelijk nog niet genoeg uitgemolken.

U probeert ons duidelijk te maken waarom wij eerder naar Anouk luisteren dan naar Quinsy. Wij zijn onbewust bevooroordeeld. Wat zou Anouk hiervan vinden denkt u? Die mevrouw heeft waarschijnlijk meer racistische bagger over zich heen gekregen dan Gario namelijk. En dat Gario de blanker dan blanke Sunny Bergman nodig had om het woord vóór hem te laten doen zien we dan ook maar voor de vorm door de vingers.

Wij vragen ons misschien nog wel het meeste af waar de niet-witte medemens het recht vandaan denkt te halen om de witte medemens met dat ge-white privilege om de oren te slaan terwijl dat niet eens aan de orde is. U heeft gewoon gefaald. Verloren. U haatte ons nog niet toen het u wèl voor de wind ging. Toch?

Laten we het eens over black privilege hebben. Laten we eens analyseren waarom anno 2014 de zwarte medemens nog steeds denkt geen gelijke kansen te hebben in Nederland. Maar black privilege, dat is een taboe-onderwerp. Zolang de zwarte medemens elkaar in elke zin 3x nigger mag noemen en de witte medemens dat woord niet eens in gedachten mag hebben, zou het u sieren een toontje lager te zingen.

White privilege… De reden waarom de witte medemens oververtegenwoordigd is in dit land in de media, op de werkvloer, overal…is misschien omdat Nederland van oorsprong een wit land was. Dat er sinds de jaren 50 en 60 van de vorige eeuw pas gekleurde immigranten naar ons land kwamen en het drie generaties nodig heeft om het landschap ietwat gekleurder er uit te laten zien. Dat is alles. Dat verzint een Groep-1’er op de basisschool nog wel. Een witte dan, want een zwarte heeft natuurlijk op alle fronten een achterstand. Toch?

In 2008 werd u door de parlementaire pers verkozen tot politiek talent van het jaar. Anno 2014 bent u een verzuurde wachtgeldvanger geworden, die heel graag mee wil blijven spelen op het hoogste niveau. Helaas voor u blieven we u niet meer. Behaalde resultaten uit het verleden bieden nu eenmaal geen garantie voor de toekomst. Doe effe normaal en ga eens werken voor je geld ofzo.