Wat is er mis met de daders die in een week tijd drie aanslagen pleegden op Zweedse moskeeën? Vijf gewonden, een brandje en een beetje waterschade door bluswerkzaamheden. Niet echt wat je noemt aanslagen van betekenis. Meer halfslachtige pogingen daartoe. Dat kunnen de IS-strijders dan toch veel beter. Een beetje IS-aanslag kost al snel vele tientallen onschuldige mensen het leven, waaronder heel vaak dat van de aanslagpleger zelf. Dat is nog eens wat anders dan het gooien van zo’n lullige molotovcocktail. Het levert geheid een mooie plek in het paradijs op.
Ook in Nederland beheersen wij het plegen van aanslagen tot in perfectie. Alleen noemen wij het afbranden van gebouwen en het opblazen van auto’s geen aanslagen, maar vuurwerkschade of kwajongensstreken. Het Zweedse geknoei steekt hier schril tegen af. Een beetje pyrotechnische knutselaar fabriceert in zijn schuurtje al een vuurwerkbom die met groot gemak het dak van een moskee blaast. Prutsers zijn het die Zweden.
Niettemin voelden de Nederlandse moskeebesturen zich bedreigd door die paar amateuristische Zweedse brandbommen. Helemaal toen er ook nog eens een oproep op Facebook verscheen om dergelijke aanslagen ook in ons land te plegen. De veiligheidsmaatregelen rondom de moskeeën werden verscherpt, burgerwachten opgetrommeld en camera’s opgehangen. De angst zat er goed in. Begrijp ons goed, wij hebben een uitgesproken hekel aan geweld en veroordelen iedere vorm van bedreiging, vernieling, brandstichting en molestatie. Maar kom op mensen, hoe ernstig de situatie ook is, brandbommetjes, ingegooide ruiten, discriminerende leuzen, dreigbrieven en varkenskoppen staan toch niet in verhouding tot onthoofdingen, schietpartijen, metrobommen, bermbommen, bomauto’s, bomvesten, vliegtuigen die gebouwen binnen vliegen en de dagelijkse dreiging van islamitische terreuraanslagen. We moeten het wel in het juiste perspectief blijven zien.
En nee, wij zijn geen Wutbürgers. Wij geloven wel degelijk in het vreedzaam naast elkaar leven van mensen van verschillende afkomst en levensovertuiging. Burgemeester Aboutaleb van Rotterdam zei het al: moslims zijn de enigen die de angst voor islam kunnen wegnemen. Hij heeft groot gelijk. Dan helpt het niet dat de vader van de Maastrichtse zelfmoordenaar Abu Abdallah al Hollandi voor 100 procent zeker weet dat zijn zoon als groene vogel door het paradijs vliegt. Dat vergroot de angst en het onbegrip alleen maar. Hij had kunnen en volgens ons zelfs moeten zeggen dat hij zich doodschaamt voor de gewelddadige actie van zijn zoon en dat zijn zoon geen martelaar is, maar een moordenaar. Blijkbaar vindt deze man het gerechtvaardigd dat zijn zoon meer dan twintig dode islamitische politiemannen op zijn geweten heeft. Kijk, daar worden wij nou bang van. Van dit soort mensen.