Opa Beun: Voedt die verwende nesten nou eens op, prutsouders

Het zal oubollig klinken, maar wat is er mis met de jeugd van tegenwoordig? Via Twitter ben ik heen en weer aan het lullen geweest met iemand die als werk YouTube video’s maakt. Kun je wat van vinden natuurlijk, maar er kwam een leuke stelling uit: ‘er zou op school veel meer aandacht moeten zijn voor ‘online gedrag. Bizar hoe sommige kinderen zich misdragen als ze “anoniem” zijn’. Een reactie die voor de hand ligt, en dan ook door mij gedeponeerd werd: heeft geen zin, want kinderen moeten energie kwijt, zijn nieuwetijdskind, begin met de opvoeding. We kunnen niet ontkennen dat het daar misgaat. De opvoeding. Zodra het kind geboren wordt begint het onderhandelen over allerlei zaken: gezag, wat mag wel en niet, grenzen, etc. en gaat het over de ‘eigen mening’ van de kinderen.

Een veel gehoorde kreet, waar ondergetekende zich dan ook enorm dood aan kan ergeren, van ouders: ‘ik vind het niet zo leuk dat je zo doet.’ Waarop vanzelf een ‘kan me niks schelen’ volgt. Daar gaat het dus mis. Vanuit de ‘ik-vorm’ aangeven hoe je je blijkbaar voelt over het gedrag van je “kleine wondertje”. Maar niet aanpakken! Onderhandelen met die kleine Hitler zal je! De beste YouTuber was ook nog eens leraar, dus hoe zou hij denken over die zogenaamde ‘eigen mening’? Nou, daar schijnt in het onderwijs dus het halve antwoordboekje mee vol te staan. Eigen mening van het kind is bijzonder belangrijk, en nóóit fout. En pak het tere vlindertje vooral niet aan bij ongepast gedrag, want dan kan het gevoelige kind wel eens onzeker worden. Kinderen krijgen dus een vrijbrief om te doen wat ze willen, wanneer ze het willen, want hun mening en overtuiging kan niet fout zijn. En dit trekt door tot het internet. En anders worden het auto mutilerende emo-kinderen die de hele dag naar Evanescence luisteren, als je ze wél aanspreekt.

Een dingetje dat ik u niet wil onthouden, over hoe ontspoord sommige kinderen zijn als ze ‘anoniem’ op internet zitten was een instagram reactie bij iemand anders die via YouTube zijn geld verdient. Vrij vertaald ging dat zo: ‘Ik moet met iets positiefs beginnen: je bent een YouTuber. Oke, ik vind je stom, want je doet niet wat ik leuk vind, je speelt alleen maar een stom spelletje. Je doet zelf niks meer, dat laat je aan anderen over, onder andere je vriendin, en die is nog lelijk ook. Ik zou graag blij zijn als je me toevoegd op Skype zodat we samen het spel Minecraft kunnen spelen.’ Hier zal ik geen close-read op loslaten, dat mag in de comments, maar volgens de opvoedingsnorm zou niemand dit ventje dus aan mogen spreken op het gedrag wat hij vertoont. Stel je voor dat het tere vlindertje onzeker wordt! Eigen schuld zegt u? Nee, want kinderen moeten vooral uiten. Het is zijn mening en die is, ook volgens de boekjes die men gebruikt bij de Pabo, niet fout.

Ouders van nu: grijp terug op opvoeding. Stel de grenzen, niet onderhandelen over wat goed en fout is. Uw kleine wondertje moet ontdekken, op zijn bek gaan, en leren wat wel en niet mag. Desnoods door een paar uur door te brengen op de trap, of een draai om de oren.