He, even een breek van de vluchtelingentsunami-topics. Even wat luchtigers. Oh nee, toch niet. Want dit is Nederland en daar is, zo lijkt het af en toe wel, weinig luchtigs meer te vinden. We nemen u even mee naar het provinciale Assen, waar agent Sybo Bouius tot voor kort mensen veilig aan het was in het uitgaansleven. Met nadruk op was, want ondertussen zit Sybo thuis met een dubbele beenbreuk omdat een dronken 20-jarige klootviool, die op zijn scooter met een noodgang door het uitgaanspubliek scheurde, op hem inreed. Scheen- en kuitbeen naar de gallemiezen. Dat is erg. Maar wat nog veel erger is, is hoe de omstanders reageerden op de agent die zijn leven waagde om diezelfde omstanders veilig te houden en op de grond ligt te creperen van de pijn:
‘Stel je niet zo aan’, hoor ik iemand zeggen. ‘Beroepsrisico’, roept een ander. Ik denk van alles, wil reageren, maar de pijn neemt me in beslag. Voor mijn gevoel duurt het een eeuwigheid eer de ambulance er is. Dat is natuurlijk niet zo. Mijn been moet direct teruggedraaid worden. Pijnmedicatie volgt en ik raak in een roes. In het ziekenhuis zie ik mijn gewaarschuwde vriendin. Ze heeft tranen in de ogen. Ook ik houd het niet droog. Dezelfde dag volgt de operatie. Zowel mijn scheen- als kuitbeen is gebroken. Hoe de spieren en zenuwen het eraf gaan brengen, zal de tijd leren. Ik moet rekening houden met minimaal zes maanden hersteltijd. Dan komt het echte besef. Ik ben moedwillig aangereden. Collega’s vertellen dat de verdachte na het ongeval is gevlucht. De scooterrijder is na een achtervolging bij zijn woning gepakt. Hij verkeerde zwaar onder invloed van alcohol. Van collega’s hoor ik hoe zij het incident hebben beleefd. Ze zijn aangedaan. Allereerst vanwege mijn geschreeuw van de pijn. Daarnaast is het wanstaltige gedrag van het publiek hun door merg en been gegaan. Terwijl ik op de grond lag te creperen, hebben jeugdigen staan klappen en juichen. Ook zijn diverse nare zaken geroepen. Uitspraken die zo grof zijn dat ik het niet eens wil herhalen. Tijdens deze nacht heb ik veel jongelui gezien die onder invloed verkeerden. Geen probleem als het gezellig blijft. Jongelui hebben zich echter ernstig misdragen door grof en walgelijk gedrag te vertonen. Vermoedelijk ander gedrag dan dat ze thuis laten zien.
Ik snap er niets van. We wilden juist voorkomen dat de scooteraar onschuldige mensen zou aanrijden. De politie corrigeert en handhaaft; opvoeden is niet onze taak. Daarom vraag ik aan de ouders of zij het gesprek met hun kroost willen aangaan over wat verantwoord uitgaan is. Ik vraag aan de jongelui of zij eens goed willen nadenken over hun alcohol- en drugsmisbruik tijdens het uitgaan. Mogelijk hebben zij ideeën om het uitgaan prettiger en veiliger te maken. Het zou goed zijn als de ouders tijdens sluitingstijd in de binnenstad van Assen komen kijken.
Dit is Nederland anno 2015. Juichen en schelden als iemand een dubbele beenbreuk oploopt bij het wagen van zijn leven. Moet je eens kijken hoe hard ze moord en brand schreeuwen als die scooterrijder was ingereden op het publiek, in plaats van de agent. Dan waren ‘de politie heeft zijn werk niet goed gedaan’-verwensingen niet van de lucht geweest. Deze mensen wens je dus hetzelfde toe, maar dan erger. Bent u nog wel enigszins normaal en u wilt Sybo een hart onder de riem steken? Dat kan via de Facebook-pagina van de politie Assen, waar ook hele blog van Sybo staat. Zet ‘m op kerel. Dat je ons maar snel weer mag beschermen tegen de idioten.
