Schromelijk onderbelicht in de meeste landelijke media (behalve het AD, waarvoor kudo’s): de rellen in de bloemenbuurt in Vlissingen tijdens Oud en Nieuw. Een bende losgeslagen Marokkaanse jongeren -Pardon, jongeren met een migratieachtergrond uit de Noord-Westelijke Sahara- ging totaal los in Vlissingse Bloemenbuurt. Echter, wat in eerste instantie een stel losgeslagen migratiefiguren leek, blijkt nu de kruitdampen zijn opgetrokken een geplande aanslag te zijn geweest op de politie.
We quoten een politieagente die bij de rellen aanwezig was:
,,Mensen aanhouden? Natuurlijk wilden we dat wel, elke vezel in je lijf wil dat. Maar het kon gewoon niet. We werden bestookt met zwaar vuurwerk, je kon nauwelijks wat zien door de rook, niets horen door de harde knallen. Mensen aanhouden? Dan hadden we een tank moeten hebben.”
,Ik had het gevoel dat we in de val werden gelokt. Het is echt een wonder dat niemand gewond is geraakt.” Ze wil niet met naam in de krant, ook om haar naasten niet in gevaar te brengen.
,,Er was brand en de brandweer had onze hulp nodig. Daarbij kregen we de waarschuwing op te passen voor zwaar vuurwerk. Toen we de wijk in gingen vertelden buurtbewoners dat de ruiten van de kringloopwinkel eruit lagen. We wilden er de wacht houden tot de glaszetter het pand dicht kon maken, maar we werden direct een mikpunt.”
,,Er werd zoveel zwaar vuurwerk naar ons gegooid dat we op een gegeven moment wel weg moesten. Wij hadden geen beschermende kleding aan. Het werd gewoon te gevaarlijk. Dat is heel frustrerend. Door alle rook was het moeilijk de daders te zien. Wij hebben reflecterende strepen op ons uniform, dus zij zagen ons wel.” Volgens haar had de groep raddraaiers het doel om de politiemensen wat aan te doen.
,,Ze schoten de brandgangetjes in en doken dan achter ons weer op. Ik had het gevoel van alle kanten bedreigd te worden. Ik en mijn maatje konden tegen een muur gaan staan zodat ze ons in niet in de rug konden aanvallen, maar dat konden niet alle collega’s. Belangrijk was om bij elkaar te blijven. Voorkomen dat je alleen zou komen te staan.”
Om een idee te geven van de zwaarte van het vuurwerk vertelt ze: ,,Ze schoten met een stuk zwaar vuurwerk over een dak. Het belandde op straat. Eerst zag je alleen een vlammetje en daarna klapte het uit elkaar. Je voelde gewoon de drukgolf tegen je lijf slaan. Je moet er niet aan denken als zo’n explosief vlak naast iemand ontploft.”
Op een gegeven moment besloot de politie zich terug te trekken en te hergroeperen. ,,Ik was blij toen ik dat bevel kreeg. Hoe tegenstrijdig dat ook klinkt, want elke vezel in je lijf wil de daders oppakken. Maar het geweld was echt persoonlijk tegen ons gericht.”
Ze heeft nooit op het punt gestaan naar haar dienstwapen te grijpen. Niet omdat de dreiging niet ernstig genoeg was, maar omdat de situatie te onoverzichtelijk was door alle rook en herrie. Na het vertrek van de agenten werden weer woningen en auto’s vernield.
What the hell? Waar zijn de mariniers? Waar zijn de commando’s? Wanneer gaan we die Amerikaanse tanks die toch in Nederland staan gebruiken om onze eigen bevolking te redden van het straatterroristisch tuig dat gewoon een keiharde burgeroorlog voert? Ohja, niet dus. Ons leger is uitgefaseerd dan wel nutteloze missies in verre zandbakken aan het doen terwijl ons eigen Nederlandje kan verrekken. Bedankt politici, voor het totaal verkloten van dit land.
Oh en het aantal daders dat is opgepakt? Tot op heden: nul. Welterusten Vlissingen, welterusten Nederland.
