Het verhaal van gore klootzak Michael Panhuis wordt vreemder en vreemder. Bij De Telegraaf hebben ze uitgevogeld wat Michael in zijn vrije tijd deed:
De verdachte van de moord op Anne Faber, Michael P. (27), blijkt enorm grote vrijheden te hebben genoten in de forensisch psychiatrische afdeling Den Dolder waar hij zat. Hij kon zelfs op zijn gemak naar een avondschool voor een cursus hovenier. Dat bevestigt het Wellantcollege in Houten, waar P. les volgde.
En dan te bedenken dat Panhuis, we zeggen het nog maar een keertje, in 2011 tot 12 jaar cel was veroordeeld. Echt waar, je zou er om moeten lachen als het niet zo vreselijk verschrikkelijk treurig was. Het kan alleen maar in pretpark Nederland. U wilt nog meer verbazing? U krijgt nog meer verbazing. Want het is niet dat Michael Panhuis in een speciaal delinquentenklasje zat of zo. Welnee! Bent u ons daar gek. In het kader van de resocialisatie en de terugkeer naar de samenleving werd deze levensgevaarlijke manipulatieve psychopaat gewoon onbegeleid tussen de rest van het volkomen onwetende plebs en de jonge, vruchtbare en wulpse Houtense hindes gezet:
Binnen de school is met verbijstering gereageerd. „We wisten niets van zijn achtergrond. Er komt snel een informatieavond voor de leerlingen”, zegt Willy Vogels van het Wellantcollege. Dat P. een cursus hovenieren volgde sluit naadloos aan bij informatie die De Telegraaf eerder publiceerde. Medebewoners van de instelling Aventurijn Altrecht in Den Dolder meldden dat P. zich regelmatig buiten de instelling bewoog in een ’groenvoorzieningclubje’. Ze zagen hem af en toe met een bladblazer of een schep in de weer.
Welja. Wat maakt het ook uit. Een doodverkracht meisje op zijn tijd is de prijs die we moeten betalen voor het altijd en iedereen maar een tweede, derde, vierde en vijfde kans geven nietwaar? Zit je dan, met je ‘mensenrechten’ en je maakbaarheidsideaal. Om in de woorden van de Londense burgemeester Sadiq Khan te spreken toen hij het had over terroristische aanslagen: wen er maar aan.
Alcatraz is de oplossing
We herhalen gewoon onze oproep uit het vorige topic:
De verantwoordelijke politici wisten er toen van, ze weten er nu van en in de toekomst gaan ze er ook van weten. Want als de ‘zorg’ voor criminele gestoorden uitbesteed wordt aan instellingen die er hun verdienmodel van maken komt er om de zoveel tijd wel weer een nieuwe Anne.
Onze suggestie: spuit 20 kilometer uit de kust een eiland op en laat die criminelen daar maar ‘behandeld’ worden. Dan voorkomen we een hele hoop Anne’s in de toekomst…
De toon van het schrijven is zo cynisch, sarcastisch, ongenuanceerd en kinderachtig te noemen. Lekker overal tegen aan schoppen, lekker generaliseren en echte feiten achterwege laten. Als de inhoud klopt, welke niet sterk te noemen is, is het schrijnend. Echter deze schrijf stijl, lees geen journalistiek, veracht ik. Het klinkt bijna haatvol. Is dat dan de manier om zaken aan te kaarten? Is dat de manier om verandering aan te brengen in een samenleving? Het werkt alleen maar verhardend. Het hoeft niet zo.
jij kunt echt niet schrijven, wat een dramatisch woordkeuze.